Neoklassisisme
Neoklassisisme was 'n kunsbeweging wat die konsep van Griekse en Romeinse styl en klassieke temas gebruik en gedraai het. Die beweging het ontstaan oor 'n tydperk ná die Romantiek, gedurende die laat 1700's tot vroeë 1800's, maar word vandag algemeen na verwys as deel van die 19de eeu. Neoklassisisme word gekenmerk deur streng reëls van dekorum, harmonie, proporsie en smaak; bring dus 'n waardering vir klassieke weergawes van hierdie eienskappe terug. Die styl het afgewyk van die Romantiek as gevolg van sy fokus op simmetrie en selfbeheersing eerder as emosionele uitdrukking. Neoklassisisme fokus op die menslike vorm en streef daarna om klassieke Griekse style na te volg. Kunstenaars het inspirasie uit die oudheid geput en om verskeie redes op antieke Grieks-Romeinse kultuur gefokus; insluitend hul prestasies in kuns, argitektuur, letterkunde en filosofie. Neoklassisisme was nie oorspronklik 'n beweging nie, maar eerder 'n herlewing van klassieke kuns en argitektuur; veral die style wat prominent in die antieke Griekse kultuur was.